Adam Wolańczyk 09.05.1936 – 03.06.2022

3. czerwca 2022 roku zmarł Adam Wolańczyk – niezwykły aktor Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu i barwna postać miasta.

Ze śmiercią Adama odchodzą jego role, jego fantazja i odwaga. Adam posiadał ten dar, który dawał mu moc do tworzenia najdziwniejszych postaci w spektaklach uznanych twórców i w premierach debiutantów. A debiutantów Adam obdarzał ogromnym zaufaniem i miłością.

Adam ukończył łódzką szkołę filmową i debiutował w tamtejszym Teatrze Powszechnym. Ale większość swojego artystycznego życia Adam związał z Wałbrzychem i naszym Teatrem. Był dla nas wspaniałym kolegą.

Pamiętamy Adama, który punktualnie przychodził na poranne próby i obdarowywał wszystkich słodkimi bułkami albo wałbrzyskimi Basiami.

Pamiętamy, że Adam cenił sobie spotkania z młodymi realizatorami, a oni odwdzięczali się za ten kredyt oryginalnymi zadaniami.

Monika Strzępka obsadziła Adama w roli Szarika w spektaklu „Niech żyje wojna!!!”. A każdy, kto widział ten spektakl, ma przed oczami Adama w radzieckim mundurze, który wykrzykuje słowa napisane dla niego przez Pawła Demirskiego: dobra / teraz będzie moja scena / i ja w tej scenie pokażę co to jej święto / … / minuta ciszy /… / czy nie ma już żadnych dla was świętości / kapliczek? / pamięci  o małych chłopcach / zamienionych na wojnie w psy?/.

A czy da się zapomnieć o roli Adama w „Shoa show”, spektaklu Tomasza Jękota i Awiszaja Hadari? Jego Babcia Cejtl była absolutnie queerowa, mimo że wtedy to określenie w języku polskim niewiele znaczyło.

Tą rolą Adam pożegnał się ze sceną.

Ale Adam grał również inne role. I robił to mistrzowsko.

Był Kasztelanem Zamku Cisy. Ubierał się w kontusz i witał gości na szlaku.

Szaleństwo, które Adam cenił i pielęgnował.

Był poetą, zakochanym w swoim rodzinnym Cieszanowie.

Był doskonałym kucharzem, a jego przepisy są w posiadaniu wielu osób, które otrzymywały je albo dzięki wałbrzyskim gazetom, albo osobiście od Adama w formie własnoręcznie wydawanych unikatowych ksero-egzemplarzy.

Adam był działaczem Związku Artystów Scen Polskich –  ZASP.

Adam był Zasłużonym dla Miasta Wałbrzycha.

Adam był Antkiem Kochankiem. Uwielbiał swój biały garnitur z kolorowymi klapami.

Adam był marzycielem.

Żył w świecie, w którym obcował z koleżankami i kolegami ze wszystkich teatrów, w których pracował, postaciami, które zagrał, Wałbrzyszankami i Wałbrzyszanami, których spotkał.

Trudno będzie sobie wyobrazić Wałbrzych i nasz Teatr bez Adama.

A może wyobraźmy sobie, że Adam poszedł dalej, niosąc ze sobą nasz Teatr i Wałbrzych.

Tak będzie lepiej.

Adamie, Adasiu, Panie Adamie dziękujemy!

Rodzinie, przyjaciołom i wszystkim znajomym Zespół Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu składa kondolencje.

OBKUP SIĘ W BILETY!
Ostatnia przedwakacyjna promocja biletowa – czerwcowe i lipcowe (!) spektakle w cenie 25 zł! A w repertuarze spektakle: po raz pierwszy na wałbrzyskiej scenie – JEZUS, zgłębiający historię pracownic wałbrzyskiej porcelany – PILNIE KUPIĘ BIOGRAFIĘ i niepowtarzalny spektakl/koncert z muzyką na żywo – REWIA DLA PRACOWITYCH!
Kupuj w kasie Teatru lub online: www.bilety.teatr.walbrzych.pl
W lipcowej REWII DLA PRACOWITYCH zobaczymy całą obsadę Szaniawskiego oraz zespół Polpo Motel. Więcej informacji o spektaklu już wkrótce – dziś możemy Wam powiedzieć, że będzie przebojowo! Kupujcie bilety i bawcie się z nami na ostatnim spektaklu przed wakacyjną przerwą!
Promocyjne ceny nie obejmują musicalu DAISY.

Zapraszamy na finał przełomowego projektu współpracy polsko-ukraińskiej. Już 4 i 5 czerwca zaprezentujemy spektakl  „CHODŹCIE, CHODŹCIE / приходьте, приходьте” z tekstem i w reżyserii Małgorzaty Maciejewskiej.

Tekst „CHODŹCIE, CHODŹCIE / приходьте, приходьте” powstał dzięki pierwszej rezydencji dramaturgicznej w Wałbrzychu pn. ZAPRACOWANI. Małgorzata Maciejewska rozpoczęła przygotowania do rezydencji już w listopadzie 2021 roku – wtedy wspólnie z kuratorem projektu Tomaszem Jękotem zdecydowała się na pracę na tematem sytuacji osób z Ukrainy mieszkających w Polsce. Projekt początkowo miał opowiadać o życiu, zatrudnieniu i próbie asymilacji, jednak już lutym 2022 nabrał zupełnie nowego, nieprzewidzianego wymiaru. Agresja militarna Rosji w Ukrainie zmieniła całkowicie kontekst poszukiwań autorki. Teatr Dramatyczny postanowił wspólnie z Maciejewską otworzyć instytucję na osoby z Ukrainy, spróbować oddać im przestrzeń do rozmowy, potraktować podmiotowo. Tak rozpoczęła się trwająca 3 miesiące wnikliwa praca badawcza rezydentki.

Małgorzata Maciejewska podczas swojej rezydencji spotykała się z wieloma osobami z Ukrainy. Często były to rozmowy bardzo intymne i dotykające traumy wojennej.

– Wywiady prowadzone były na gorąco, często w parę tygodni, dni po ucieczce z obszaru wojny, mają niesamowitą siłę i są niepowtarzalnym w skali Polski zapisem emocji i uczuć, które towarzyszyły Przybyszom w ich ucieczce i zadomowianiu się w Polsce – mówi Maciejewska. – Są ludzie, którzy uciekali przez kilka krajów, nocą, z małym płaczącym dzieckiem na tylnym siedzeniu, są kobiety, które uciekły widząc spadającą na sąsiednie osiedle bombę. Młode, dojrzałe, samotne, z dziećmi, z mężami, ojcami zaangażowanymi w walki. Te portrety są niesamowite, dają nam wgląd w to, co niedostępne, dla tych, którzy tego nie przeżyli. Pozwalają lepiej zrozumieć ich trudne doświadczenie.

Fragmenty rozmów można zobaczyć na Teatralnym YouTubie – na sierpień planujemy publikację całych wywiadów.

Dzięki wielkiemu zaangażowaniu prezeski Stowarzyszenia Ukraina – Wałbrzych (Товариство „Україна-Валбжих”)  Ally Kovalchuk było możliwe dotarcie do jak największej ilości osób, które chciały podzielić się swoimi historiami i przemyśleniami, niejednokrotnie również marzeniami. Z wielkiej potrzeby uczestnictwa w teatrze „Szaniawski” wraz z Małgorzatą Maciejewską i Miłoszem Pietruskim zorganizowali warsztaty włączeniowe dla Ukraińców i Polaków. Pietruski jest specjalistą kreowania działań dla osób z grup wykluczonych, wraz ze studentami wydziału lalkarskiego z wrocławskiej Akademii Sztuk Teatralnych zaproponował warsztaty, które niejednej osobie pomogły przezwyciężyć fobie społeczne, odważnie opowiedzieć o swoim doświadczeniu wojennym, uśmiechnąć się pomimo całej sytuacji, o której nie da się zapomnieć. Warsztaty rozbudziły także potrzebę częstszego udziału w życiu teatru. Zdjęcia na warsztatach wykonała ukraińska artystka Valentina Dubovka.

Spotkania i warsztaty, a także aktywne uczestnictwo Maciejewskiej i Jękota w życiu wspólnoty ukraińskiej mieszkającej w Wałbrzychu, stało się podstawą do napisania tekstu „CHODŹCIE, CHODŹCIE / приходьте, приходьте”. W efekcie powstał dramat niezwykle ważny i potrzebny, jako gest solidarności i współpracy ze społecznością ukraińską w Wałbrzychu. Do udziału w projekcie zaproszeni są twórcy z obydwu krajów. Pokazy spektaklu 4 i 5 czerwca będą niewątpliwe wspólnotowym doświadczeniem, próbą zrozumienia siebie ponad barierami języka i absurdu wojny. Autorka, która przyjęła także rolę reżyserki wydarzenia, w swoim tekście w zabawny i zdystansowany sposób opowiada o polsko-ukraińskich relacjach, w każdym momencie stara się budować mosty porozumienia. Nie ucieka przy tym od traumy wojny opowiadając szczerze historie, które przekazali jej Ukraińcy. Maciejewska stawia na nadzieję i szczerość – dwie rzeczy, którymi epatowali jej rozmówcy. „CHODŹCIE, CHODŹCIE / приходьте, приходьте” otwiera instytucję teatru na nowe osoby i co najważniejsze bawi i daje tematy do namysłu. W spektaklu biorą udział aktorzy Teatru Dramatycznego: Irena Sierakowska, Czesław Skwarek i Wojciech Świeściak, gościnnie na wałbrzyskiej scenie zobaczymy Halynę Rybę – aktorkę i dyrektorkę teatru z Lwowa, a także Kamila Patera – muzyka multiinstrumentalistę.

Na „CHODŹCIE, CHODŹCIE / приходьте, приходьте” zapraszamy w sobotę 4 czerwca o 19:00 oraz niedzielę 5 czerwca o 18:00. Bilety tylko 8 zł!

Drodzy Widzowie!

Z przyczyn niezależnych od Teatru jesteśmy zmuszeni odwołać piątkowy i sobotni (6, 7 maja) pokaz WESELA w reż. Wojtka Klemma.

Zapraszamy na niedzielę, 8 maja, kiedy spektakl odbędzie się zgodnie z planem!

Wszystkich Państwa chcących przebookować swoje bilety na niedzielny pokaz, zachęcamy do kontaktu z Biurem Współpracy z Publicznością pod numerami 74 648 83 01-03 lub 535 778 816.

Niech ostatnie w sezonie WESELE będzie okazją do zwieńczenia majówki. Zapraszamy!

W marcu 2022 roku rozpoczęliśmy unikatowy program rezydencyjny dla pisarzy. Autorski projekt kierownika literackiego teatru Tomasza Jękota, to  przestrzeń powołana dla stworzenia  odpowiednich warunków dla powstania nowych tekstów dramatycznych, bez presji czasu, z dostępem do zaplecza merytorycznego i artystycznego.

Głównym tematem poszukiwań artystycznych jest PRACA: jako fakt i jako metafora. Projekt ZAPRACOWANI jest przestrzenią otwartą na dialog i pracę badawczą. Ma także olbrzymi potencjał aktywizacyjny lokalnej społeczności – teksty powstają na podstawie rozmów i spotkań.

Pierwszą artystką zaproszoną do udziału w rezydencji jest Małgorzata Maciejewska – reżyserka, dramatopisarka, autorka głośnej adaptacji „Jak być kochaną” w Teatrze Narodowym i przedstawienia „Iwanow. Człowiek, który śpi” w wałbrzyskim teatrze. Maciejewska w swoich poszukiwaniach artystycznych skupia się na sytuacji Ukrainek i Ukraińców, którzy na przestrzeni ostatniego czasu przybyli do Polski – zarówno osób uciekających przed wojną, jak i tych, którzy są w naszym kraju już od pewnego czasu. Oddać tym osobom podmiotowość i zaprosić do rozmowy, wysłuchać ich i spróbować zrozumieć ich potrzeby i marzenia.

„Co to znaczy pracować w sytuacji wojny? Czy praca może nam pomóc to przetrwać?” – pyta autorka. Różne są strategie Przybyszów. Niektórzy oddają się poszukiwaniu pracy, niczym namiastki normalności. Jednak szybko orientują się, że o to jest trudno. Język blokuje porozumienie. Doświadczenie i kariera zostały w obcym kraju. Tu jesteśmy nikim. Jak zaczynać od zera? Może lepiej nie zaczynać? Może lepiej ukryć się i przeczekać? Może to wystarczy? Przetrwać? Zatrzymać czas, jak na wyobrażonych wakacjach. Zaczyna się lato. Zatrzymać czas. Ale to nie są wakacje. Czyjś mąż jest na wojnie. Czyjś syn walczy w Donbasie. Czyjaś babcia uciekła do Zamościa z Truskawca. Z jedną torebką. To nie są wakacje. Nie da się po prostu zatrzymać czasu. Nie da się zamknąć oczu i powiedzieć po dziecinnemu: mnie nie ma. Obudzę się, gdy to się skończy. Trzeba pracować nad codziennym przetrwaniem. A to nadspodziewanie ciężka praca.

Czy praca to tylko zarabianie na życie? Na jego wygody i codzienność? Teraz, w tym dziwnym, obcym, dramatycznym czasie PRACA to coś mniej i coś więcej niż to jednocześnie. Coś mniej, bo nie zawsze jest zarobkowa, coś więcej – bo reguluje rytm oddechu, snu i czuwania, jest potrzebna jak powietrze. Mamy więc do wykonania wspólną pracę. Musimy się naprawdę poznać. Musimy sobie pomóc. Jak to zrobić? Teatr jest laboratorium eksperymentu WSPÓLNEJ PRACY.

Nie wymaga wyprodukowania działającej części do pralki, ale daje przestrzeń i czas by się porozumieć, by wyobrazić sobie ramy naszej nowej sytuacji. W której znaleźliśmy się niespodziewanie.

– Będziemy w tym projekcie przechodzić wspólnie przez wszystkie fazy współ-pracy. – mówi Maciejewska – Poznanie się. Podzielenie się historią. Konstruowanie opowieści. Wypracowywanie wspólnego głosu. Praca nad tekstem. Praca nad kondycją performerską (warsztaty). W końcu praca nad pokazem. Chcemy pokazać, że umiemy razem. Że umiemy razem PRACOWAĆ. Jest to sytuacja laboratoryjna. Eksperyment na żywej tkance konstruującej się wspólnoty tymczasowej. – dodaje.

Praca badawcza tej rezydencji bazuje w dużej mierze na żywych ludziach i ich historiach. Jednocześnie autorka zamierza oddać głos tym, którzy są w obecną sytuację zaangażowani: Ukraińcom, którzy przeżyli i przeżywają największą tragedię w swoim życiu, ale też Polakom, którzy postawieni w sytuacji dla nich nowej zdają egzamin z humanitaryzmu. Aby znaleźć wspólne przestrzenie porozumienia Teatr zaprasza na otwarte warsztaty, które pozwolą na spotkanie ponad językami, ponad traumami dla wszystkich zainteresowanych. Warsztaty poprowadzi Miłosz Pietruski, aktor i pedagog wrocławskiej filii Akademii Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego, odbędą się 22 maja 2022 r. na Scenie Kameralnej Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu. Udział – symboliczne 8 zł. Zapraszamy wszystkich chętnych, warsztaty mają charakter inkluzywny. Warsztaty poprzez dramę to interaktywna metoda terapii, wykorzystująca nasze naturalne zdolności do wcielania się w rolę. Dzięki ćwiczeniom dramowym zawiązujemy pozytywne relacje społeczne, wzmacniamy swoje poczucie integralności, czujemy się bezpiecznie, uczymy się jak w sposób odważny i kreatywny podchodzić do codziennych zadań.  Zapisy przyjmujemy telefonicznie u pedagożki teatru Nikoli Olszak: 74 648 83 15, lub w Biurze Współpracy z Publicznością: 74 648 83 03 i 535 778 816, a także mailowo: pedagogteatru@teatr.walbrzych.pl. liczba miejsc ograniczona, decyduje kolejność zgłoszeń.