Wałbrzyski Teatr Dramatyczny rozpoczął działalność 23 listopada 1964 roku. Na przestrzeni 55. lat Teatr rozwijał się artystycznie, zmieniał swój wizerunek, by w końcu dokonać rzeczy bez precedensu – z lokalnej sceny stać się jednym z najbardziej rozpoznawalnych teatrów w Polsce. Na jego deskach debiutowali i rozwijali się artyści, stanowiący dziś elitę polskich twórców teatralnych.
W obiekcie dzisiejszego Teatru pier­wotnie mieściła się gospoda „Herberge zur Heimat” a podczas pierwszej wojny świa­towej był tu szpital dla chorych jeńców wojennych. Po drugiej wojnie świa­towej budynek służył społecz­ności żydow­skiej jako dom kultury. Pod koniec roku 1956 stał się siedzibą Sceny Wałbrzyskiej Państwowych Teatrów Dolnośląskich, a od 1964 – Państwowego Teatru Dramatycznego, filia Państwowego Teatru Dolnośląskiego w Jeleniej Górze. Przed­sta­wienia opatrzone infor­macją „scena wałbrzyska” cieszyły się dużym powo­dzeniem. Wałbrzyszanie domagali się powo­łania odrębnej insty­tucji, odrębnego teatru z praw­dziwego zdarzenia. W końcu 1 września 1964 powołane zostało stosownym aktem erek­cyjnym „przed­się­biorstwo pod nazwą Państwowy Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu”. Pierwszym dyrek­torem tej sceny został Bronisław Orlicz – trzy­krotny kierownik arty­styczny wałbrzy­skiej filii Państwowych Teatrów Dolnośląskich.
Od pierwszej premiery – „Zemsty” Aleksandra Fredry w reż. Bronisława Orlicza 23 listopada 1964 roku, aż do dzisiaj Teatr przeszedł przez niezliczoną ilość perspektyw artystycznych. Wśród blisko 400 premier nie brakuje znaczących dla historii polskiego teatru pozycji.
W kolejnych latach dyrekcje objęli następująco: Krystyna Tyszarska i Celestyn Skołuda, Adolf Chronicki, Aleksander Strokowski, Andrzej Maria Marczewski, Maciej Dzienisiewicz, Waldemar Stasicki, Wowo Bielicki i Danuta Kubica.

Od września 2002 roku nastąpiła zmiana kierownictwa Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu. Danuta Marosz otrzymując nominację dyrektorską, zaproponowała szerszą formułę działań. Wspólnie z Piotrem Kruszczyńskim zadeklarowali powrót Teatru Dramatycznego do życia „po chwilowej zapaści.” W 2008 roku dyrektorem artystycznym został Sebastian Majewski, funkcję tę objął Piotr Ratajczak w 2013 roku, a 2015 Maciej Podstawny. Od 2018 roku funkcję tę pełni ponownie Sebastian Majewski.
W ciągu ponad 55 lat trwania Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu, a szczególnie od zmiany formuły działań od 2002 roku, udało się uformować teatr odpowiedzialny, uczestniczący w procesie rozmowy społecznej i politycznej, otwarty, obywatelski i demokratyczny, poszukujący zarówno w nowych językach teatralnych, jak i klasyce, jednocześnie ciągle kontynuujący i szanujący tradycje własne i Regionu.
Konsekwentnie wdrażana w życie idea teatru aktualnego, mądrego i atrakcyjnego sprawiła, że z Teatrem zaprzyjaźniła się grupa odbiorców utożsamiających się ze spektaklami proponowanymi w repertuarze. Wałbrzych z zagłębia węglowego przekształcił się w zagłębie teatralne, które na światło dzienne wydobyło talent Michała Walczaka, Jana Klaty czy Mai Kleczewskiej. To właśnie w wałbrzyskim Teatrze rozpoczynali swoją wędrówkę na szczyt.
Z potrzeby zaprezentowania publiczności najnowszej literatury dramatycznej narodziły się Dni Dramaturgii, z potrzeby przybliżenia najnowszych trendów w sztuce teatralnej powstały „Wałbrzyskie FANABERIE Teatralne”, z potrzeby nieustannego, bliskiego kontaktu z widzami powstają liczne programy edukacyjne dla młodzieży. Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu stał teatrem otwartym: zaprzyjaźnił się z Miastem i jego mieszkańcami, rozszerzając swoją działalność o nowe formy aktywności artystycznej. Obok przedstawień własnych Teatru, będących jego chlubą i najważniejszym zadaniem, powstawać zaczęło tutaj wiele spektakli warsztatowych, rozwijały się nowe formy edukacyjne i prowadzony jest nieustający dialog z Publicznością.

Przy okazji kilku swoich jubileuszy, Teatr przygotował wydawnictwa szczegółowo opisujące jego historię. Prezentujemy je w wersji zdigitalizowanej, zachęcając do lektury.

Poniżej odsyłamy do poprzedniej strony Teatru, gdzie znajdują się archiwa działań:
SPEKTAKLE ARCHIWALNE
PROJEKTY ARCHIWALNE
ARCHIWUM EDUKACJI
KRONIKA BUDOWY
KATALOG NA 55. LECIE TEATRU
CYFROWA MONOGRAFIA TEATRU