PREMIERA 18 GRUDNIA 2020 NA DUŻEJ SCENIE
CZAS TRWANIA: 75 MIN

Jesteśmy w kryzysie, ma on wiele imion, jedno z nich brzmi – konstytucja. Zanim uda nam się z niego wyjść, dobrze spróbować go najpierw zrozumieć.

Chcemy spojrzeć na dzisiejszy kryzys konstytucyjny z perspektywy historii, społecznych doświadczeń prawa, protestującej ulicy, wreszcie, z perspektywy samego teatru i artystów.

Chcemy zrozumieć jak, kiedy i po co (bo „po co” zawsze jest najważniejsze) powstawały kolejne polskie konstytucje – trzeciomajowa, marcowa, kwietniowa, PRL-owska, wreszcie obowiązująca dziś konstytucja z 1997 roku.

Chcemy przypomnieć sobie wspólnie, na wszelki wypadek, czym właściwie jest konstytucja, jaka jest jej funkcja, i wreszcie – co jest w niej napisane. Bo jej lektura sama w sobie potrafi dodać wiary – a bez wiary nie da się przezwyciężyć żadnego kryzysu.

Chcemy odkryć konstytucję dla samych siebie. Znaleźć miejsca, w których prawo przestaje być abstrakcją, a zaczyna być życiową kwestią. A wreszcie wskazać te przestrzenie, w których ujawnia się obywatelska sprawczość, w których tętni żywotność, aktualność i istotność konstytucji.

W spektaklu wykorzystano zdjęcia autorstwa:

Bartosza Bańki, Łukasza Cynalewskiego, Maćka Jaźwieckiego, Sławomira Kamińskiego, Jędrzeja Nowickiego, Wojciecha Olkuśnika, Jakuba Orzechowskiego, Roberta Robaszewskiego, Grzegorza Skowronka, Tomasza Wierzejskiego, Dawida Żuchowicza dzięki uprzejmości „Agencji Gazeta”, a także zdjęcie autorstwa Marcina Białka.

Spektakl dostał nagrody na XX Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” Zabrze 2021:
– za reżyserię dla Anety Groszyńskiej
– nagrodę im. Stanisława Bieniasza dla najlepszego dramatopisarza festiwalu w formie medalu zaprojektowanego przez Zygmunta Brachmańskiego Janowi Czaplińskiemu za tekst „Niech prawo…”

Spektakl był w finale 27. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.