PREMIERA: 29 lutego 2024 r. na Dużej Scenie
CZAS TRWANIA: 80 MIN
Czasami budzisz się w jaskini i wiesz, że to będzie ten dzień. Budzisz się, bo jest zimno, bo w nocy skończył się ogień. Budzisz się ze ścierpniętą ręką, bo leży na niej ważący 2kg kołtun twojej żony Wilmy. Rozglądasz się za czymś do jedzenia, ale widzisz tylko, jak koło ciebie chrapie twój najlepszy przyjaciel Barney, który, na marginesie, cierpi na nieruchliwość plemników – ale jest dopiero plejstocen więc nie ma na to jeszcze żadnej terapii akupunkturą. Obok Barneya śpi jego żona Betty, która ma się za odkrywczynię czy wynalazczynię (feminatywy są w użyciu od ponad eonu). Chciałbyś to wszystko oddać w malowidle naskalnym, ale ręka jest dalej ścierpnięta. Czasami budzisz się w jaskini i wiesz, że to będzie ten dzień, kiedy z przyjaciółmi jaskiniowcami zaczniecie wielką wędrówkę ludów.
I tak stajesz się częścią historii, która nie wydarzyła się naprawdę. A może wydarzyła, tylko o tym nie wiemy? Grupa jaskiniowców – ludzi stamtąd: Fred, Wilma, Barney i Betty przemierza czas i przestrzeń w poszukiwaniu ognia. Na drodze stają im ludzie stąd: Tajemniczy Mistrz, Lech, Goplana i Anonim. Ich spotkanie staje się protoplastą prehistorii Prasłowian. Walka o miejsce przy ognisku przeradza się w galop po korzeniach naszego narodu, a w takim gąszczu łatwo się zgubić. Wszystko, co zobaczysz w WALCE O OGIEŃ wydarzyło się naprawdę, tysiące lat temu… a może nie? Czy zawsze musimy być uczciwi wobec odległych, następujących po nas pokoleń?
Czy praprapraojcom, matkom wszystkich Polaków i jaskniowcom uda się znaleźć nić porozumienia, czy zagubią się wśród podań Wiślan i Odrzan? I kim jest Cromagnon Rex?
Reżyser, uznany wałbrzyszanin Paweł Świątek (odpowiedzialny m.in. za sukces przedstawienia CZEGO NIE WIDAĆ – ulubionej farsy wałbrzyszan!) i dramaturg, dyrektor artystyczny Teatru Seb Majewski wraz z zespołem SZANIAWSKX przyglądają się plemiennym wojnom i historycznym przekłamaniom.
Tekst przedstawienia przygotowany z inspiracji reportażami o tożsamości polskiej: ziem zachodnich pt. „Odrzania” Zbigniewa Rokity oraz centrum kraju „Wisła. Biografia rzeki” Andrzeja Chwalby.