inspirowane Dekalogiem II i Dekalogiem VIII Krzysztofa Kieślowskiego/Krzysztofa Piesiewicza
tekst: Zuzanna Bojda, Maciej Podstawny
reżyseria: Maciej Podstawny
scenografia i kostiumy: Kaja Migdałek
muzyka, opracowanie muzyczne i songi: Anna Stela
ruch: Baśka Gwóźdź
wideo: Tomek Ziółkowski i Jerzy Koenigshaus
światło: Tomasz Ziółkowski
dramaturgia: Łukasz Zaleski
Obsada:
Sara Celler-Jezierska,
Karolina Krawiec,
Rozalia Mierzicka,
Mirosława Żak / Ewelina Żak [g],
Piotr Mokrzycki,
Dariusz Skowroński,
Ryszard Węgrzyn
o spektaklu:
W oparciu o „Dekalog” Kieślowskiego/Piesiewicza, Maciej Podstawny pyta, co nakręca polskie plemię w XXI wieku. Dekalog? Które przykazanie jest najbardziej sexy i czy antysemityzm może być słodki? „Kino moralnego niepokoju” zostaje wskrzeszone przy wtórze plemiennych piosenek i towarzyszy mu pytanie: jaki jest twój ulubiony temat zastępczy? Co wolisz: aborcję czy Żydów?
W ostatnim bloku z wielkiej płyty na świecie, położonym gdzieś na pustkowiach Laponii, odziani w skóry renów, zapomniani przez Ojczyznę Polacy, odprawiają dziady po wielkim premierze Mazowieckim, a Hanna Krall w obcisłej sukience opowiada, jak było naprawdę…
Co wiąże ze sobą ludzi, w wielkim plemieniu „Polska”?