na podstawie opowiadania Gustawa Morcinka

reżyseria – Radosław Rychcik
opracowanie tekstu i dramaturgia – Jan Czapliński
opracowanie wizualne i kostiumy – Marta Stoces
muzyka i wykonanie – Michał Lis, Piotr Lis

Obsada:

• Angelika Cegielska
• Małgorzata Łakomska
• Ewelina Żak
• Andrzej Kłak [g]
• muzyka na żywo – Michał Lis [g], Piotr Lis [g]

projekt współfinansowany przez Gminę Wałbrzych

Węglowy blues

no one here gets out alive
Jim Morisson

Zwrotka pierwsza

Wkroczyliście na nasz teren. U siebie jesteście tylko o tyle, o ile jesteście w teatrze. Ale to nie jest wasz plac zabaw. To jest nasz plac zabaw.

Zwrotka druga

Wkroczyliśmy na wasz teren. U siebie jesteśmy tylko o tyle, o ile jesteśmy w teatrze. Ale to nie jest nasza kopalnia. To jest wasza kopalnia.

Zwrotka trzecia

Kopalnia produkuje węgiel. Plac zabaw produkuje niegrzeczne dziewczynki. Teatr produkuje pojęcia. Niegrzeczne dziewczynki lubią węgiel (bo można się nim umorusać, albo rozbić komuś na głowie bryłkę lub dwie). Teatr lubi niegrzeczne dziewczynki (bo są niegrzeczne). Niestety, niegrzeczne dziewczynki wymykają się pojęciom.

Zwrotka czwarta

Wydobyć pojęcie zaufania. Wyprodukować pojęcie przyjaźni. Zainstalować pojęcie miłości. Dziewczyńskie performerki zrobią to z łatwością. Potrafią sprzedać wam każdą emocję. Potrafią was wzruszyć i zezłościć, wzbudzić wasze zaufanie i zrobić z was swoich wrogów. Ale jeśli przestaniecie pytać, co teatr może zrobić dla was, a zapytacie, co wy możecie zrobić dla teatru – okaże się, że nic o nich nie wiecie. Że ich nie rozumiecie. Że ich emocjonalność jest dla was tajemnicą.

Zwrotka piąta

A przecież to miał być blues o Łysku. O naszym Łysku. Ale Łysek nie jest w tej historii najważniejszy. Jest tylko zakładnikiem teatralnej konfrontacji naszego placu zabaw z waszą kopalnią. Niezależnie od jej wyniku, będziemy musieli go zabić. Kopalnia potrzebuje ofiar. Plac zabaw – kozłów ofiarnych.